Vlonderpaden, zei je? Ik zeg liefkozend plankjes. In deze post laat ik je kennismaken met 10 wandelroutes met plankenpaden. Wil je graag nog meer inspiratie? Typ dan ‘vlonderpad’ in de zoekbalk op onze site en laat je verleiden door één van onze andere routes.
De Nuchten
6 km | Idegem (Geraardsbergen)
Vorig jaar maakte ik kennis met de Nuchten in Geraardsbergen. Ik stelde een bezoekje aan het moerasbos lange tijd uit omwille van één minder positieve review, maar dat had ik beter niet gedaan. Ik vond er namelijk een plankenpad dat niet alleen één van de langste, maar beslist ook één van de mooiste is die ik al bewandelde.
Het vlonderpad in de Nuchten is maar liefst 600 meter lang. Dat zijn veel plankjes, héél veel plankjes. En dat is ook wel nodig hier. Ooit was het broekland in de Dendervallei een turfwinningsgebied, waarvan putten en oude drainagesloten nu nog relicten zijn. Desondanks slaagde de mens er niet in het moeras te ontwateren. In de loop van de 20ste eeuw zijn de meersen hier dan maar volledig omgezet naar bosgebied.
Hoewel deze route van 6 km in haar geheel misschien niet de állermooiste is, is ze als je ’t mij vraagt wel een ⭐ waard. Het staat het als een paal boven water — pun intended — dat de plankjes de route haar ‘wow factor’ verlenen. Wat ik er ook zo leuk aan vind, is dat de wandeling maar 6 km is en dus voor 10 % uit plankenpad bestaat! Hoe wijs is dat? Laat die ⭐ maar komen dus, al was ’t alleen al voor die plankjes!
De vallei van de Serskampse beek
7,5 km of 10,9 km | Wetteren
Mijn queeste naar het ultieme plankenpad bracht mij al op vele inspirerende plekken, maar één van de mooiste vlonderpaden vond ik ei zo na in mijn eigen gemeente. Het vlonderpadpad in de vallei van de Serskampse beek was samen met het Molenbeekpad in Wetteren mijn grootste lokale ontdekking van 2020. Toen ik destijds een eerste foto postte van het avontuurlijke pad, stond mijn mailbox roodgloeiend.
Op de 4 bossenwandeling maak je kennis met het jonge Paelepelbos, het oude Hospiesbos, het de Oud-Smetleedse bossen en, niet in het minst, de vallei van de Serskampse beek. Op de wandeling van net geen 11 km stap je vooral langs onverharde wegen en een prachtig vlonderpad van enkele honderden meters lang. Het Kamsalamanderpad is met zijn 7,5 km een ingekorte versie van de 4 bossenwandeling. Op deze route doe je het Hospiesbos niet aan, maar verder lopen beide wandelingen gelijk.
Via het vlonderpad kom je terecht in een gebied waar grote grazers de begroeiing kort houden en herinneren aan het heideverleden. Op plaatsen waar ze minder grazen, groeien struiken of zelfs bosjes. De dieren hebben een groot gebied ter beschikking en vaak kom je ze helemaal niet tegen of zie je ze slechts in de verte grazen. Mijn favoriet is de 4 bossenwandeling, maar ook het kortere Kamsalamanderpad is vast en zeker de moeite waard. Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om alleen het stukje door de vallei te doen.
De vallei van de Zwarte beek
6,9 km | Beringen
Een zompnatte beekvallei en de belofte van een plankenpad: daarmee pak je me zó in, ook al moet ik daarvoor wat (veel) verder van huis gaan. Moerassen die geleidelijk aan overgaan in graslanden en nog wat verderop in open heide of zelfs duinen: ze karakteriseren de Limburgse vallei van de Zwarte Beek, waarvan het roestbruine water zich kronkelend een weg door het beekdallandschap baant.
De wandeling die ik maakte, is een route die gedeeltelijk over militair domein loopt en daardoor enkel op weekends en feestdagen toegankelijk is. Het ‘zwevende’ vlonderpad op de foto is het eerste dat je tegenkomt op deze route. Wat verderop waan je je in de Hoge Venen: dennenbomen langs de kant van het pad, kabbelend water op de achtergrond, kleine stroompjes met grondwater dat van de ene naar de andere, lagergelegen kant van het wandelpad loopt … En dan is er dat andere vlonderpad, één van de oudste en langste plankenpaden in Limburg dat in 2019 een ferme facelift kreeg.
Deze route wordt wel eens ‘één van de mooiste wandelingen van Limburg’ genoemd, al is dat misschien wat overdreven. Wel wandel je er langs één van de meest unieke brokjes natuur in Vlaanderen. Het stuk van km 2 tot 5, met zijn plankenpaden en kwelstroompjes, verdient wat mij betreft een dikke ⭐. Hiervoor alleen al kijk ik ernaar uit om de wandeling nog eens opnieuw te maken in de lente of zomer, wanneer alles in volle bloei staat.
Drongengoedbos
5,9 km | Ursel (Aalter)
Hoewel ik in landschapspark Drongengoed een beetje het ‘vrije natuur’ gevoel miste, is een wandeling door dit gebied zeker een aanrader. Het hoogtepunt is zonder meer het stukje ‘hoge venen’ aan het Maldegemveld.
Hoewel de grond in een puur heidegebied eerder droog is, is de ondergrond van dit natuurgebied lichtjes moerassig. Op de drogere, hoger gelegen plekken ontstaat echter een typische heidevegetatie. Zo vormt het Maldegemveld een bijzonder gevarieerd lappendeken van poelen, vennen, grasland, heide, struweel en bos, waar heel wat bedreigde plant- en diersoorten wel bij varen.
Ook vrij grazende Schotse Galloway runderen dragen bij tot de diversiteit van het landschap doordat ze niet enkel opschietende grassen eten, maar ook bijvoorbeeld jonge boompjes en struiken die anders de heide zouden doen dichtgroeien. Het Drongengoed wordt verder ook begraasd door schapen en als je geluk hebt, loop je er misschien zelfs een hert tegen het lijf. Op de natste stukken houden avontuurlijke vlonderpaden je voeten droog.
Het domein is voorzien van een heus netwerk van knooppuntenborden waardoor je heel eenvoudig routes kan plannen en volgen. De wandeling die ik maakte, staat bekend als Drongengoedbos wandelroute. Op dit gevarieerde tochtje maak je kennis met verschillende landschappen: bos, heide en moeras. Het is een heel mooie wandeling, perfect om te maken met het hele gezin!
Natuurleerpad
8,7 km | Zingem (Kruisem)
De Wannenlappers wandelroute en het Natuurleerpad zijn twee mooie wandelingen in Zingem, maar omwille van de full immersion in de Scheldemeersen geniet die laatste met stip mijn voorkeur. Want wát voor onderdompeling!
Na het stukje door de Scheldemeersen en langs het jaagpad, wandel je op de Wannenlappers wandelroute hoofdzakelijk verder langs verharde wegen en door woonwijken om uiteindelijk uit te komen bij de kerk van Zingem. Het Natuurleerpad voert je echter terug naar het hart van de meersen, een landschap dat soms heel sterk doet denken aan de Limburgse heides. En je komt er één van de mooiste en meest rustgevende vlonderpaden uit Oost-Vlaanderen tegen.
Ware het niet voor het lange stuk langs het jaagpad (2,5 km is best veel op een totaal van 8,7 km), dan gaf ik deze wandeling een dikke, vette ⭐. De onverharde paden langs akkers en waterlopen, de avontuurlijke plankenpaden — meervoud, jawel — tussen vreedzame grazers maken het Natuurleerpad tot de perfecte natuurwandeling in landelijk Zingem! Niet twijfelen, doen!
Halve Maanroute
7,3 km | Gijzenzele (Oosterzele)
Één blik op die verleidelijke plankjes, meer had ik niet nodig om te gaan wandelen in Gijzenzele. Dat deze kleine deelgemeente van Oosterzele de toegangspoort is tot mijn geliefde Vlaamse Ardennen én bovendien grenst aan mijn eigen heimat, zat er ook wel voor iets tussen.
Hoewel het oorlogsgebeuren nooit veraf is, is de Halve Maanroute zeker geen zwaarmoedige wandeling. Wat mij vooral bijgebleven is, bovenop een algemene positieve indruk, zijn de vele trage wegen. De Vettekotwegel, de Koningswegel, de Kerkwegel, de Renkelinkwegel, de Vossenwegel … Het zijn maar enkele van de heerlijke buurtwegels die je op deze route verkent. En ja, er is natuurlijk ook dat weliswaar korte maar erg keurige vlonderpad. Echt een toppertje!
Aelmoeseneiebos
7 km | Gontrode (Melle)
Ken jij het verschil tussen vlonder- en knuppelpaden? Waar men bij vlonderpaden gebruik maakt van op elkaar aansluitende, vlakke planken, zijn dat bij knuppelpaden ruwe boomstammen of dikke palen. Vaak zijn dergelijke paaltjeswegen kort, maar ze zijn wel iets authentieker dan plankenpaden. Op deze korte wandeling in Melle maak je kennis met beide.
Deze wandeling maakte ik op een regenachtige ochtend in de herfst, je weet wel, zo één van die late herfstdagen waarop de bomen nog wat blaadjes hebben. Het Aelmoeseneiebos is een oud bos dat, samen met heel wat omliggende gronden, eeuwenlang bij de hoeve van de aalmoezenij (= de armenzorg) van de Gentse Sint-Baafsabdij hoorde. Het bos is niet zo groot, maar de vele verschillende boom- en struiksoorten zijn een lust voor het oog en vangen zonder veel moeite je aandacht. En ja, die paadjes … Ik ben fan!
Welle- en Kapellemeersen
7,45 km of 11,75 km | Denderleeuw
Natuurgebied de Wellemeersen is één van de laatste overstromingsgebieden in de Dendervallei. Het bevindt zich zowel in Aalst als in Denderleeuw. Gelegen op de linkeroever van de Dender vormt het landschappelijk één geheel met de Kapellemeersen op de rechteroever van de rivier. Het landschap bestaat voornamelijk uit graslanden, elzenbroeken, populierenbossen en kleine brongebiedjes. De valleigronden kampen heel het jaar door met wateroverlast en sterk overstromingsgevaar in de winter. In de drassigste delen van het gebied zijn knuppelpaden aangelegd, al blijven waterdichte wandelschoenen of laarzen hier toch onmisbaar.
Na de start aan ‘t Kasteeltje, het administratief centrum van Denderleeuw, beland je al vrij snel in de Wellemeersen. Je wandelt er een eindje langs de spoorweg, maar toch voelt dit brokje natuur verrassend ongerept aan. Een authentiek vlonderpad loodst je over de natste stukjes heen. Dit pad hééft het gewoon. Ook het tweede knuppelpad, dat je inslaat vanaf de Rodestraat, is zeker en vast de moeite waard. Dat wat verderop ook een Schotse Galloway je pad kan kruisen, maakt het extra spannend.
Hoewel deze wandeling in zijn geheel niet tot mijn favorieten behoort, maken de avontuurlijke knuppelpaden en modderbadjes van de Wellemeersen dit voor mij tot een route die zeker voor herhaling vatbaar is.
Het Roofridderspad
6,21 km | Affligem
De naam van deze route verwijst naar de legende van de stichting van de abdij te Affligem. Hier wandel je in de eeuwenoude voetsporen van de monniken langs een historisch belangrijk landschap op een steenworp van het klooster: met bomenrijen omzoomde akkers en weilanden, bossen en — hoe kan het ook anders in deze streek — hoppestaken.
De Roofridderswandeling leidt je door de Koudenbergbeekvallei, een gemeentelijk natuurontwikkelingsgebied waar een stukje kwetsbare natuur de kans krijgt om te herstellen. Dankzij de gevarieerde ondergrond tref je hier heel zeldzame natuur op een historisch bijzondere plek. Dat doe je hoofdzakelijk langs onverharde paden, verschillende korte vlonderpaden en zelfs een vlondertrap. Toch zijn waterdichte wandelschoenen (of laarzen) tijdens de natste maanden van het jaar écht wel een must hier.
Ben je op zoek naar een niet al te lange wandeling en mag het wat drassiger zijn, dan raad ik je het Roofridderspad echt wel aan. Ook kinderen zullen deze route — en de wegwijzertjes met ridders — zeker appreciëren. Sommige stukjes langs woonwijken zijn misschien iets minder charmant, maar dat maken de bijzondere fauna (herten!) en flora van de Koudenbergbeekvallei, passages met hekjes langs grote grazers en het zicht van de abdij dan weer meer dan goed.
Bos ’t Ename
4,6 km | Ename (Oudenaarde)
Ben je op zoek naar een mooie, avontuurlijke lentewandeling? Dan is deze route in Bos ’t Ename zeker iets voor jou. Het historisch en ecologisch waardevolle landschap van het bos strekt zich uit op een valleiwand tot een hoogte van 65 meter. In 2002 werd het bos terecht bekroond met de Vlaamse Monumentenprijs. Je wandelt er langs onverharde paden en vlonderpaden die zich een weg door de vallei slingeren. De (half)open vlaktes worden begraasd door koeien en paarden.
Voor de fervente wandelaar die graag wat kilometers in de benen heeft, is de wandeling in Bos ’t Ename geen uitdaging, maar als kort tussendoortje of gezinswandeling raad ik deze wandeling echt aan. Het culturele erfgoed van Ename is beslist de moeite waard en helemaal top is de combinatie met zijn natuurlijke/avontuurlijke tegenhanger. Maak deze wandeling bij voorkeur wel bij droog weer of voorzie in elk geval aangepast schoeisel.
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!