Feestdag, wandeldag, maar, euhm, of mijn lief soms 150 km wilde rijden om een wandeling van mijn bucket list af te vinken? Op Hemelvaart trok ik naar de Ardennen voor een wandeling langs la réserve naturelle van Dourbes met als kers op de taart le Fondry des Chiens in Nismes. Ik volgde er een wandelroute die me van de oevers van de Viroin, langs de groene bossen van Dourbes naar het zinkgat aan de rand van het dorpje Nismes bracht. In deze post vertel ik je alles over deze wandeling van 9,7 km die de verre verplaatsing naar Wallonië meer dan waard was.
De vallei van de Viroin
Viroinval is een gemeente in de Belgische Ardennen, in de provincie Namen, in het zuiden van de streek Entre-Sambre-et-Meuse. De naam werd bedacht bij de gemeentefusie in 1977 en is een directe verwijzing naar de vallei van de rivier de Viroin die als een zilveren draad de hele gemeente doorsnijdt.
De Viroin is een zijrivier van de Maas en verleent met haar schilderachtige schoonheid een tijdloze charme aan de dorpjes die ze doorkruist. Langs de Viroin vind je weelderige groene valleien, beboste heuvels en pittoreske dorpskernen die de natuurlijke pracht van de regio benadrukken. Wandelaars kunnen er genieten van de vele wandelpaden die langs de oevers slingeren. Het heldere rivierwater en de authentieke natuurlandschappen zorgen voor een onvergetelijke ervaring.
Alle samen zijn de deelgemeentes van Viroinval goed voor zo’n 5800 inwoners. De verschillende dorpjes langs de Viroin, zoals Nismes en Dourbes, hebben elk hun eigen charme en bieden de mogelijkheid om de lokale cultuur, geschiedenis en gastronomie te ontdekken. Als natuurliefhebber was ik natuurlijk in de eerste plaats benieuwd naar het landschap. Ik volgde de ‘rood-wit-rood’ (een verwijzing naar het wapenschild van Viroinval?) bewegwijzerde route vanuit Nismes, maar breidde deze uit met een stukje van de gele route naar de Fondry des Chiens. Na de start in les Jardins d’O, een (kasteel)park vlak bij het gemeentehuis, wandelde ik langs de oevers van de Viroin. Vervolgens beklom ik een ferme heuvel in Dourbes om tenslotte weer uit te komen in Nismes waar ik een omweg maakte langs le Fondry des Chiens.
La réserve naturelle de Dourbes
Eens voorbij het gemeentepark — ik stapte langs boven, maar je kan ook naast het water wandelen — gaat het verharde pad over in een aardeweg. Een oud fabrieksgebouw markeert vervolgens de overgang naar de échte natuur: la réserve naturelle de Dourbes.
Het reservaat van Dourbes (± 200 ha) biedt een bescher(men)de thuis aan diverse fauna en flora, waaronder enkele zeldzame en bedreigde soorten. Eerst wandel je nog langs akkers en weilanden, maar na de oversteek van het oude tracé van de spoorweg Tussen Samber-en-Maas gaat de route verder langs de oever van de magnifique Viroin, geleidelijk aan het bos in.
Hier en daar verspert een omgevallen boom de weg en moet je even klauteren of bukken, maar echt lastig is dat nooit. Het zwaarste stuk van de wandeling is een pittige klim ongeveer halfweg op de Roche à Lomme, één van de kalkstenen rotsformaties waarvoor deze streek bekend staat. Pfiou! De hele wandeling is voor zo’n 21 % verhard en telt 135 hoogtemeters. Ik had onderweg een omwegje kunnen maken naar la Roche aux Faucons, maar ik besloot mijn krachten te sparen voor le Fondry des Chiens. Onderweg zag ik trouwens wegwijzers voor de Santiago de Compostela …
Le Fondy des Chiens
“Ik had er meer van verwacht”, hoorde ik iemand zeggen. “Dít had ik niet verwacht”, zei ik zelf. OK, er is geen vergelijking met de Grand Canyon, maar ‘wie het kleine niet eert’ … Dit is België, mensen!
Le Fondry des Chiens is een indrukwekkende — toch wél — kloof die door de kracht van wind en water is uitgesleten in de kalkrijke bodem. De diepte ervan varieert en bereikt op sommige punten ongeveer 20 meter. De kloof is vooral opmerkelijk vanwege de bijzondere formaties van rotsblokken en grote keien die als een rommeltje verspreid liggen op de bodem.
Qu’y a-t-il dans un nom — sorry, in een ander leven ben ik leerkracht Frans. ‘Fondry’ zou kunnen verwijzen naar effondrement, de instorting van in dit geval grote kalksteenblokken. Ofwel is het een afkorting van fonderie, smelterij, een allusie naar het ijzererts dat ooit in de Fondry des Chiens werd gewonnen. En de honden? Volgens de legende zou een jager zich op een mistige dag met paard en honden en al in de kloof gestort hebben. Men vertelt ook dat de lokale bevolking de kadavers van honden en andere huisdieren hier ooit kwam dumpen.
Dat le Fondry des Chiens een populaire bestemming is voor wandelaars en natuurliefhebbers kon me op die feestdag niet ontgaan. Er zijn verschillende wandelpaden om de omgeving te verkennen en je kan zelfs (gratis en voor niets, op eigen risico) afdalen in de kloof. Dit kan vrij makkelijk langs een ruw uitgehouwen trap, al zag ik sommigen ook langs de rotsblokken naar boven en beneden klauteren. Ik vond het een unieke ervaring om de steile rotswanden hoog boven me te zien uittorenen, maar het uitzicht was net iets spectaculairder van bovenaf gezien.
Speeltuin voor natuurliefhebbers
Mijn ervaring met het groene hart van ons landje is zeer vrij beperkt, maar de streek van Viroinval is wat mij betreft een juweel in de Belgische Ardennen. Het is een plek waar natuurlijke schoonheid en rust samenkomen. Nu begrijp ik waarom zovelen het hart vol hebben van d’Ardennen.
Nismes is een gezellig dorp waar ik indien ik meer tijd had gehad, graag was blijven plakken. Het natuurreservaat van Dourbes vond ik ronduit prachtig. De oevers van de Viroin, de hertjes die ik zag wegspringen tijdens de pittige bosklim, maar gewoon ook de authentieke natuur en het gevoel lekker ver weg van de bewoonde wereld te zijn. Een mooie wandeling op zich al, maar ik denk dat het geen betoog meer hoeft dat ik de omweg naar le Fondry des Chiens méér dan waard vond. Hetzelfde geldt voor de rit van 150 km!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!