Op reis ging ik onlangs naar het prachtige Limburg, maar voor mijn doordeweekse getastay bleef ik deze week gewoon ’thuis’. Dat Wetteren een wandelparadijs is, maakt de gemeente meer dan duidelijk met maar liefst 9 bewegwijzerde wandelpaden en een fantastisch netwerk van trage wegen. Toegegeven, je kan er niet verdwalen zoals in de Vlaamse Ardennen en het ‘weg van de wereld’ gevoel is niet te evenaren, maar op de Papeleupad wandelroute kwam ik toch soms aardig in de buurt. In deze post vertel ik je alles over deze wandeling die een ode is aan de grondlegger van de Wetterse boomkwekerijen en sierteelt. Natuur met een menselijke twist dus, maar daarom zeker niet minder genietbaar!
Bloeiende gemeente
Wetteren is een bloeiende gemeente. Letterlijk althans. Het staat immers internationaal bekend om zijn uitgestrekte boom- en rozenkwekerijen die het toneel vormen van menig Wetterse trage weg. De uitgestrekte bomenvelden die het landschap van wijk ‘den Boskant’ kenmerken, zijn er gekomen mede dankzij plantenliefhebber en tuinbouwkundige Adolf Papeleu.
Papeleu richtte medio 19de eeuw een sier- en fruitboomkwekerij op langs de Boskantse Hei. Het boomteeltbedrijf werd al snel succesvol en zorgde voor welkome tewerkstelling tijdens de toenmalige landbouwcrisis. Wanneer de grondlegger van de Wetterse boomkwekerijen van het toneel verdween, zetten zijn werknemers het werk verder. Het zijn vooral zij en zeker ook de vele generaties daarna die Wetteren als boomkwekerijcentrum op de kaart gezet hebben. Tot op de dag van vandaag is de concentratie van boomkwekerijen hier de hoogste van Belgïe.
Provinciaal domein Den Blanken
Op de Papeleupad wandelroute wandel je vooral langs onverharde wegen tussen de boomkwekerijen van ‘den Boskant’. De wandeling start echter in de promotietuin van provinciedomein Den Blakken dat gelegen is op en naast de zandvlaktes van het natuurreservaat Warandeduinen-Speelbos. Het pad voert je langs de siertuinen, door het parkbos en de voor elke Wetteraar iconische ‘Zandbergen’.
Den Blakken zelf is niet enorm groot, slechts 10 ha, maar het groene plekje is een oase van rust aan de rand van het drukke Wetterse centrum. In de verschillende thematuinen komen zowat alle planten aan bod die kwekers uit Wetteren en omgeving produceren. En wat dacht je van een rosarium en een doolhof samengesteld uit verschillende soorten haagplanten?
Ook in het parkbos is het heerlijk en stil vertoeven en waar het bos overgaat in het natuurreservaat, leidt het wandelpad je langs de oude stuifduinen en hakhoutbossen (‘stoven‘) van het gebied. De rivierduinen zijn ongeveer 15 000 jaar geleden ontstaan tijdens de laatste IJstijd toen de Schelde diepe geulen in de lagen met dekzand schuurde. Het zijn de best bewaarde restanten van de stuifduinmassieven langs de Schelde in Oost-Vlaanderen. Ook de hakhoutstoven gaan al een hele tijd mee. De bomen worden al zo’n 500 jaar als hakhout beheerd en blijven daardoor eeuwig jong.
Overwegend onverharde route
Van alle bewegwijzerde wandelingen die ik in Wetteren al maakte (Molenbeekpad, Lindepad, Palullenpad, Kamsalamanderpad en 4 bossenwandeling) heeft de Papeleupad wandelroute het hoogste percentage onverharde wegen: maar liefst 88 % volgens Strava. Dat getal kan wel kloppen. De smalle baantjes tussen de kwekerijen zijn perfect om te wandelen. De keurige rijen jonge bomen of fleurige bloembollen verraden natuurlijk wel enige menselijke activiteit. In de zomer, wanneer de planten weelderig en de maïs hoog staan, versterken ze het ‘alleen op de wereld’ gevoel.
Zeker en vast een aanrader!
Met de start in Den Blakken wordt alvast de toon van de Papeleupad wandelroute gezet. Het provinciaal domein krijgt vaak niet de lof die het verdient. Ook ik, geboren Wetteraar, beschouwde het lange tijd als vanzelfsprekend, maar dat is het zeker niet. Het is de ideale plek om even te ontsnappen aan de dagelijkse bedrijvigheid. Op het domein staan verschillende banken waar het heerlijk zitten is.
Hoewel ik heel erg fan ben van authentieke natuur met zo min mogelijk menselijke interventie, is dat niet te vermijden op een wandeling die de Wetterse boomkwekerijen en sierteelt in het licht zet. Het vervolg van de wandeling dat je via trage wegen laat kennismaken met dit historische erfgoed, is meer dan geslaagd. Met dat in gedachten, vind ik de Papeleupad wandelroute zeker en vast een aanrader en krijgt zij van mij een ⭐.
Praktisch
Bronnen: Agentschap Natuur en Bos, Bestor, Boomkwekerijencentrum, Wikipedia
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!