Mijn zoektocht naar een ietwat tegen de hittegolf beschutte wandelroute bracht me vorige week naar het Hallerbos. Dat de route quasi volledig onverhard zou zijn, was een zeer welkome troef; de beloofde reebokken een leuke extra. Ik kan je alvast zeggen — spoiler alert — dat ik die dag géén hertachtigen spotte, maar dat maakte de wandeling niet minder geslaagd. In deze post neem ik je mee naar ‘het oude bos met jonge bomen’ in de groene rand rond Brussel.
De grootste airco van België
Halle, in 1152 voor het eerst vermeld als Hallensis, heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de middeleeuwen. In 1225 verwierf het stadsrechten dankzij ‘de keure van Halle’, een officiële brief uitgevaardigd door Johanna, gravin van Vlaanderen en Henegouwen. Halle is gelegen op ongeveer 15 kilometer ten zuidwesten van Brussel en maakt deel uit van de Groene Gordel rond het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
De laatste jaren ijvert men er voor om die rand rond onze hoofdstad zo groen mogelijk te houden. Zo werd er dit jaar een masterplan ingediend om de erkenning van de Brabantse Wouden als nationaal park in de wacht te slepen. Van het Meerdaalwoud vlak bij Leuven, over het machtige Zoniënwoud tot het Hallerbos in Halle … Een fantastische groene corridor met beboste heuvels, schilderachtige valleien en kronkelende rivieren die kan zorgen voor een gunstig airco-effect. Bossen kunnen namelijk hittegolven afzwakken, wat steeds belangrijker wordt in het opwarmende klimaat.
Recent ontwikkelde Toerisme Vlaams-Brabant een nieuw netwerk van wandelwegen dat het sluitstuk vormt van het grote wandelgebied Brabantse Wouden. Te midden van al die keuze, 920 km (!) aan wandelwegen, besloot ik te gaan voor een suggestieroute op het wandelnetwerk Zennevallei dat daar eveneens deel van uitmaakt. En zo belandde ik in het Hallerbos.
Oud bos, jonge bomen
Ooit maakte het Hallerbos deel uit van het grote Kolenwoud dat lang geleden zowat heel Midden-België besloeg. Julius Caesar trok destijds met zijn leger door dit dichte oerbos en sprak in zijn De Bello Gallico over het ‘Silva Carbonnaria’ of ‘Kolenwoud’, een verwijzing naar de winning van houtskool die nodig was voor de productie van ijzer. Ooit strekte dit gigantische woud zich uit van de oevers van de Rijn en de Moezel tot aan de Noordzee. Vandaag zijn o.a. het Zoniënwoud, het Kravaalbos, het Neigembos en het Hallerbos er nog versnipperde restanten van.
En toch is het Hallerbos ‘een jong bos’. Tijdens de Eerste Wereldoorlog liet de Duitse bezetter namelijk bijna alle grote bomen kappen. Gelukkig werd later een groot deel van het bos opnieuw aangelegd: eik, beuk, es, den, lork en de opvallende sequoiadendron of mammoetboom bieden er nu weer aangename schaduwplekjes. Reeën, vossen, konijnen en hazen, bunzings, uilen en vele andere bosschepseltjes hebben het naar hun zin in het 535 hectare grote bos, waarvan 100 hectare bosreservaat en 5 hectare natuurreservaat.
Het Hallerbos staat vooral bekend om zijn boshyacinten die er in het voorjaar in overvloed bloeien en dat zal ook het grote publiek geweten hebben. In het vroege najaar hebben de blauwe kousjes hun bloeiperiode natuurlijk al lang achter zich gelaten en begint het zomerse groene paradijs zich subtiel voor te bereiden op de komende seizoenswisseling. Even was ik in paniek toen ik op weg naar Halle bordjes met ‘De Gordel’ erop zag staan. September gordelmaand, ik had het moeten weten … Gelukkig lag de focus van het event elders en kon ik naar hartelust genieten van de rust in het bos.
Rustgevend bosbad
Wie op zoek is naar een bosbad, zoek niet verder! De route van de Reebokwandeling loopt volledig door het bos. De wandeling voert je langs verschillende bostypes, al moet je de hier vooral hebben van de aard van de paden en van het reliëf. Er zijn geen houten vlonderpaden of trapjes om het geheel wat avontuurlijker te maken. In zijn hoedanigheid van ‘kathedraalbos’, laat de kruin van het Hallerbos relatief weinig licht door en 8,2 km onder een dicht bladerdak, je moet er natuurlijk voor te vinden zijn. Voor mij persoonlijk is het in ieder geval een topper.
De Reebokwandeling is een knooppuntenwandeling maar deze zijn niet bewegwijzerd op het terrein. Wel zijn er hier en daar bordjes met een gele Reebok op en je kan de route volgen aan de hand van houten paaltjes met gele markering. De route is ongeveer 8,2 km lang, waarvan zo’n 7,5 km langs onverharde paden. Het enige geasfalteerde stukje ligt op de aanlooproute naar de wandeling, langs de smalle Hallerbosstraat, die eigenlijk een holle bosweg is van nauwelijks een meter breed. Op de rest van de wandeling wandel je langs onverharde bospaden, hier en daar begrint. Je deelt sommige paden met fietsers en ruiters, andere zijn specifiek voor wandelaars. Op die vroege zondagochtend kwam ik echter geen andere wandelaars tegen.
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!
Bronnen: Halle.be, Inventaris Onroerend Erfgoed, VlaamsBrabant.be, Natuur en Bos