Uitslapen is niet aan mij besteed. Nooit geweest. Ook als kind was ik meestal als eerste uit de veren. Ik heb het altijd al geapprecieerd, dat stille uur voor alles ontwaakt en waarin alleen het licht beweegt. Soms beweeg ik mee, zoals vorige week zondag. Ik vertrok nog voor de zon goed en wel op was richting Erpe-Mere Mere om er te wandelen langs natuurgebied den Dotter. Vooraleer het weer omsloeg en de hemelsluizen opengingen, was ik getuige van een uitzonderlijk mooie ochtendstond. In deze post vertel ik je welke route ik precies volgde. Onderaan vind je alle praktische informatie over deze prachtige wandeling.
Dawn is the time when nothing breathes, the hour of silence. Everything is transfixed, only the light moves.
Leonora Carrington
Natuurpunt
Of dit prachtige ochtendgloren mijn mening over de wandeling gekleurd heeft? Misschien wel een beetje. Toch ben ik ervan overtuigd dat deze route ook bij minder gunstige weersomstandigheden moeiteloos overeind blijft. Halverwege mijn wandeling sloeg het weer namelijk om. Maar ook regen en zelfs hagel konden de pret niet bederven.
Vorig jaar wandelde ik al eens de bewegwijzerde “Den Dotter wandelroute” die ik op Routen gevonden had. Toen ik op die dag toekwam in het dorpje Aaigem, was ik meteen verliefd op het gezellige, keurige kerkplein. Helaas kon de route zelf mij niet echt bekoren. Ik herinner me niet precies waarom, maar er bleef, op het kerkplein na, in ieder geval geen positieve indruk hangen.
Tot iemand zei: “Dat je nog nooit over den Dotter geschreven hebt!” En dus besloot ik, op een prachtige zondagochtend — de omstandigheden waren alvast perfect — om het natuurgebied een tweede kans te geven. Ik ging wat speuren bij Natuurpunt en kwam uit bij de ‘rode’ route van om en bij de 8 km. Naderhand, wanneer de eerste ‘gouden’ foto’s op Instagram verschenen, merkte iemand anders op: “Natuurpunt, dan weet je dat het dik in orde komt.”
Vallei van de Molenbeek
De Molenbeek is, zoals dat op vele andere plekken het geval is, ook in natuurgebied den Dotter de levensader van het gebied. Er bestaat echter niet zoiets als dé Molenbeek. Of, anders gezegd, elke streek kent wel haar eigen Molenbeek. De naam verwees oorspronkelijk naar door de mens gegraven aftakkingen van een rivier, bedoeld om watermolens te voorzien van water. Soms kregen die beken naast de algemenere benaming Molenbeek, ook een lokale naam, bijvoorbeeld de Rooigemsebeek in Oudenaarde (prachtige wandelroute) of de Vogelenzangbeek in Denderleeuw, respectievelijk zijrivieren van de Bovenschelde en de Dender.
Door Erpe-Mere stroomt de Ter Erpenbeek. Deze ontspringt in Zottegem en mondt na een loop van 24 km uit in de Dender in Aalst. Ongeveer halverwege deze meanderende waterloop, in de vallei van de Molenbeek, bevindt zich natuurgebied den Dotter. Binnen het natuurgebied liggen twee geklasseerde watermolens: de Engelsmolen en de Gotegemmolen (voor het eerst vermeld in 1387, zie foto).
Den Dotter
Op de rode wandelroute, vertrekkend aan de Gotegemmolen, verken je een gevarieerd landschap dat zich enerzijds kenmerkt door droge, open kouters die al eeuwenlang in gebruik zijn als vruchtbare akkerlanden. Dit zijn meestel de hoogste delen en zachtere hellingen van de vallei. Anderzijds wandel je langs vochtigere laagtes met een meer gesloten karakter die op hun beurt overwegend in gebruik zijn als graslanden. Hier en daar tref je ook poelen en vijvers aan, waarvan enkele vroeger een functie als vlasrootput hadden.
Het natuurgebied werd vernoemd naar de alomtegenwoordige dotterbloem die in bloei staat van maart tot april en soms nog van augustus tot september. Het kleine gele bloempje tiert welig op drassige plaatsen zoals oevers van beken, vochtige weilanden en brongebieden. Den Dotter telt maar liefst 320 verschillende plantensoorten, waaronder ook het zeldzame rivierkruiskruid. Voor vele vogels is het een plek waar zij graag hun nestje bouwen.
Van herkanser naar favoriet
Na de start aan de Gotegemmolen duik je meteen een veldweg in en daarmee is de toon voor de rest van de wandeling gezet. Hier en daar wandel je wel langs verharde straatjes, maar de route bestaat grotendeels uit onverharde, vaak zompige paden. Sommige ervan zijn door hun gebruik diep uitgehold en vormen holle wegen in het landschap. Waterdichte schoenen zijn een must.
Die ochtend gaf het vroege zonlicht een gouden randje aan het landschap. Hoewel de rode route van Natuurpunt ongeveer voor de helft gelijk loopt met die van Routen, is mijn perceptie over beide wandelingen totaal verschillend. Het is te lang geleden — ik heb inmiddels al zóveel gewandeld — om een eerlijk oordeel te vormen over die andere wandeling, maar wat vaststaat is dat den Dotter zich ontpopt heeft van herkanser tot één van mijn persoonlijke favorieten! Binnenkort maak ik de wandeling zeker opnieuw, misschien wel in combinatie met een ontbijtje bij Groot Geluk of, wat later op de dag, een hoeve-ijsje bij Van Den Bossche, etablissementen die je beide op de route (omstreeks km 2) passeert.
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!