Toen de wereld in 2020 opeens een pak kleiner werd, leek die van mij alsmaar groter te worden. Ik ondervond dat ook mijn eigen land, zelfs mijn eigenste omgeving, hetzelfde effect kon hebben als een reis naar één of andere verre uithoek. Staycations waren nooit eerder zo populair; ik maakte er een kunst van om haast dagelijks ‘op reis’ te gaan. Drie jaar later ben ik nog bijlange niet uitgewandeld in België, maar vorige week zocht ik het wandelplezier iets verderop. Ik trok naar Felsenland Südeifel en vergaapte me aan het Duitse rotslandschap. In deze post neem ik je mee naar de Grüne Hölle, een fenomenale wandelroute langs indrukwekkende rotsformaties in de kloofbossen rond Bollendorf. Absolute Herzensangelegenheit 💚
Bollendorf aan de Sauer
Bollendorf is een plaatsje in de zuid-westelijke Duitse deelstaat Rijnland-Palts. Het is gelegen aan een zijrivier van de Moezel, de Sauer of Sûre, die de grens vormt met het Groothertogdom Luxemburg. Aan de overkant ligt het Luxemburgse Bollendorf-Pont; een paar kilometer verderop Echternach.
Archeologische vondsten duiden op een vroege, zij het nomadische bewoning van het Sauerdal. De oudste sporen van beschaving in het gebied zijn bijna 350.000 jaar oud. Vanaf de de 9e eeuw v.Chr. werd de Keltische beschaving hier geleidelijk aan dominant. De verovering van Gallië door Julius Caesar (58-51 v.Chr.) ontketende in de Zuidelijke Eifel een proces van romanisering. Zo ontstond uiterlijk in de 2de eeuw n.Chr. een Gallo-Romeinse mengcultuur, waarvan enkele overblijfselen (zoals een oude Romeinse villa boven Burg Bollendorf) vandaag nog te bewonderen zijn.
Vanaf de 3de eeuw nam de Germaanse dreiging van over de Rijn toe en twee eeuwen later namen de Merovingische Franken in grote delen van de grensgebieden het over van de Romeinen. Tijdens de middeleeuwen behoorde Bollendorf tot de heerschappij van Echternach, onder het graafschap Luxemburg. Deze tijd was allesbehalve een periode van vrede; oorlogen dunden de bevolking drastisch uit. Nadat Luxemburg en daarmee ook Bollendorf in de 18de eeuw onder Oostenrijks gezag was gekomen, brak het zogenaamde ‘Gouden Tijdperk’ aan met opnieuw een economische en culturele bloei.
Na de Eerste Wereldoorlog moesten de inwoners van Bollendorf zich aanpassen aan de nieuwe en ongewone politieke structuren van de Weimarrepubliek. Kort na de Tweede Wereldoorlog werd de gemeente dan weer onderdeel van de nieuw opgerichte deelstaat Rijnland-Palts en in 1949 tenslotte van de Bondsrepubliek Duitsland. Sindsdien is het een belangrijke toeristische bestemming in de regio. De vallei van de Sauer staat dan ook bekend om haar adembenemende landschappen en kalkstenen kliffen die zeker niet moeten onderdoen voor het naburige Müllerthal.
Sonnenberg am Wald
Mijn zoektocht naar een accommodatie niet ver van het Müllerthal, bracht mij naar de Duitse oever van de Sauer. Ik boekte een kamer in Waldhotel Sonnenberg dat prat gaat op zijn ligging hoog op een heuvel, vlak aan een woud én op de route van de Grüne Hölle wandeling. De ‘Groene Hel’, OK, mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld.
De populaire Grüne Hölle staat bekend om haar kloofbossen en indrukwekkende rotsformaties. De route dankt haar naam aan smalle bemoste kloven en spleten, afgewisseld met spectaculaire rotstorens zoals de Predigtstuhl. Delen van de Eifel-regio waren namelijk ooit de bodem van de ondiepe Tethys-zee. De kalkstenen rotsen en fossielen zijn het gevolg van de afzetting van sedimenten op de zeebodem en de daaropvolgende geologische processen die miljoenen jaren hebben geduurd.
Meteen na mijn aankomst in het hotel besloot ik van daaruit de wandeling aan te vatten*. De start gaf een indicatie van wat me te wachten stond: een klim van zo’n 67 meter over amper een halve kilometer naar de eigenlijke lus. Over de totale lengte van de bewegwijzerde wandeling (7 km) zijn er meer dan 300 hoogtemeters. Altijd wordt een klimmetje wel gecompenseerd door een prachtig uitzicht — er valt echt zóveel te zien — en remember: what goes up, must come down.
De hoogteverschillen zijn niet enorm (de klim naar de lus is echt wel de ergste), maar omdat de Grüne Hölle een wandeling is waar je veel op en neer loopt, is zij niet geschikt voor mensen die slechter ter been zijn. De route is bovendien volledig onverhard. Hier en daar moet je door een smalle kloof of onder een lage doorgang, maar eng is dat evenwel nooit.
* Je kan ook starten aan de Tourist Information (Neuerburger Straße 6, 54669 Bollendorf) maar reken dan op een ferme klim van ongeveer 1 km en een honderdtal hoogtemeters extra.
Nr. 1 natuurbelevenis
Ik vraag me af of zoiets na verloop van tijd went, maar voor mij was het mijn eerste wandeling in deze streek of zeg maar in zo’n streek tout court (in Europa toch). Nauwe kloven zoals de Muhmenlay en de Lingelslay, gigantische verweerde rotsblokken en rotswanden begroeid met een dichte deken van mos, indrukwekkende felsformaties zoals de Predigtstuhl die metershoog boven je uittoren, spectaculaire Aussichtspunkte en zoveel meer: ik wist niet waar eerst te kijken!
Het was eigenlijk mijn bedoeling om tijdens deze korte reis naar Luxemburg en Duitsland het Müllerthal te verkennen, maar na de wandeling door de Grüne Hölle heb ik die plannen opgeborgen voor de toekomst. Ik was namelijk zó onder de indruk van deze geweldige natuurbelevenis dat ik deze niet wilde laten overschaduwen door iets wat meer bekend is bij het grote publiek. De Grüne Hölle is nach meiner bescheidenen Meinung één van die ietwat verborgen natuurparels. Dat de wandeling maar 7 km lang is, leek mij ook ideaal voor een eerste wandeling op dergelijk terrein — want dit is toch wel iets anders dan de glooiingen van de Vlaamse Ardennen of het Pajottenland. Mispak je niet, omwille van de hoogtemeters doe je toch al snel 2 à 2,5 uur of meer over de route. Dit is geen wandeling waar je door kan/wil rushen.
De Grüne Hölle is een ervaring om van te genieten van begin tot einde. De route is bewegwijzerd, maar er lopen nog wel een aantal routes (zoals de Felsenweg) door het gebied en je bent natuurlijk vrij om zelf te wandelen en te ontdekken. Als je de rotsformaties volgt, passeer je automatisch langs de mooiste plekjes. Er is trouwens ook een audiowandeling (info bij de Tourist Information).
Bollendorf, Felsenland Südeifel, ze zien mij daar zeker nog terug. Ik heb intens genoten van de Grüne Hölle en dit op ‘amper’ 300 km van waar ik woon. Dat ik hiervoor letterlijk gewoon mijn hotelkamer moest uitwandelen, was een verrassende troef. Paasweekend geslaagd! Alle info over de route vind je onder de foto’s.
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!
Bronnen: Bollendorf.de