Sinds kort ben ik lid van Natuurpunt. Het voorbije jaar liet ik me geregeld door de vrijwilligersvereniging inspireren en na zoveel mooie wandelroutes was het tijd om iets terug te doen. Dat mijn lidmaatschap ook kwam met een fiets- en wandelgids was natuurlijk een troef. Na wat geblader kwam ik uit bij Parkbos-Uilenbroek, een natuurgebied in de Vlaamse Ardennen. In deze post neem ik je mee naar de Waesberg in Lierde voor een route van 9 km door een reliëfrijk landschap van hooilandjes met een netwerk van hagen, houtkanten en andere kleine landschapselementen.
Van het Uilenbroek op de Waesberg …
De Waesberg, die eigenlijk geen berg is maar de steile aanloop tot een hoogvlakte, is vernoemd naar een oud Vlaams adellijk geslacht: de heerlijkheid ‘van Waesberghe’. Van de versterkte herenhoeve aan de voet van de helling en de houten korenwindmolen op de top is vandaag geen spoor meer te bekennen, maar de naam leeft wel verder in de wijk ‘Waesberg’ in Sint-Maria-Lierde.
Nu staat op de Waesberg, recht tegenover de plaats waar vroeger de windmolen stond, een arduinen gedenktafel die wat doet denken aan een molensteen. Je vindt er een windwijzer met de afstanden in vogelvlucht tot onder meer Zottegem, Geraardsbergen en Gent. Deze plek is een natuurlijke uitkijkpost met een indrukwekkend zicht op de eronder gelegen vlakte.
Sinds 1993 bevindt zich hier ook natuurreservaat ‘het Uilenbroek’, beheerd door Natuurpunt. In 2003 werd het tienjarig bestaan van het Uilenbroek feestelijk gevierd met de inhuldiging van een wandelpad. Vanaf het toegangspunt langs de Waesberg heb je een panoramisch zicht over het valleigebied met talrijke wilde planten en kleine diersoorten.
… naar het Parkbos in de Nauw
Via een netwerk van trage wegen langs stukken bos en agrarische landschappen, gaat het verder naar ‘de Nauw’, een andere wijk van Sint-Maria-Lierde. Een strategisch geplaatste zitbank ‘halverwege de Nauw’ biedt een panoramische uitkijk over de Oudenberg tot in Geraardsbergen. Wat verderop loopt een losweg die ooit rechtstreeks naar het herenhuis van de familie van Waesberhge leidde.
Natuurpunt stelt drie bewegwijzerde wandelroutes voor in het gebied. De rode en groene route zijn beide 4,5 km lang en focussen respectievelijk op het Uilenbroek en het Parkbos. De blauwe route die ik volgde is dubbel zo lang en grofweg de combinatie van de twee kortere.
Smalle paadjes aan de rand van akkers of zelfs dwars door weilanden met grazers, nauwe weggetjes langs een kluwen van hagen en struwelen, boswegels met hier en daar een plankje over drassige bodem of beek, een mini-vlonderpaadje … Natuurpunt heeft er samen met de gemeenten en lokale landbouwers alles aan gedaan om het netwerk van trage wegen te herstellen. Het is een authentieke manier om de landelijke eenvoud van deze streek te proeven.
‘Maai Mei Niet’
Een bordje aan het startpunt van de route wees mij erop dat de gemeente Lierde meedoet aan ‘Maai Mei Niet’. Ik kan (nog) niet vergelijken met andere tijdstippen van het jaar, maar feit is dat het groen in de vallei van het Uilenbroek bijzónder weelderig stond. Mij hoor je daarover alvast niet klagen, al voelden de dauwdruppeltjes van het kniehoge gras in de vroege ochtend nog wat koel aan op mijn blote benen en betreurde ik op sommige smalle paadjes toch dat ik geen lange broek aanhad (hallo, brandneteljeuk).
Niet alleen de mozaïek van landschapselementen (hagen, struwelen, bosranden, bosjes, poelen, hooilandjes, natte ruigtes en een hoogstamboomgaard), maar ook en vooral de variatie aan trage wegen (veldwegen, holle wegen en bospaden) wisten mij uitermate te bekoren. De nabijheid van de drukke N42 is misschien een minpuntje, maar echt storend vond ik dit op een zondagochtend niet. Hier en daar moest ik wel even zoeken naar het wegwijzertje en was ik blij dat ik ook een GPX van de route voorhanden had.
Ik ga deze blauwe wandelroute van Natuurpunt zeker en vast nog eens opnieuw verkennen want ik heb het gevoel dat er zó veel indrukken gebundeld waren op deze relatief korte wandeling dat ze niet allemaal blijven hangen zijn. Met natuurgebied Parkbos-Uilenbroek ontdekte ik alweer een prachtig stukje van de Vlaamse Ardennen!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!