De keelontstekingen zijn goedkoop dit jaar. Eerst dochterlief, daarna ikzelf. Een streep door mijn wandelrekening. Maar van zodra ik kon, ging ik weer op pad. Ik zocht een korte wandelroute in het Zuidvlaamse heuvelland en kwam uit bij de Steenbergse bossen in Sint-Goriks-Oudenhove. Ik volgde er een knooppuntenwandeling van net geen 6 km langs een gevarieerd heuvellandschap van bossen, akkers en graslanden doorspikkeld met kleine landschapselementen, bronbeken en kwelgebieden. In deze post vertel ik je waarom de Steenbergse bossen wandelroute van mij een ⭐ krijgt.
Sente Goorens
Je zou Sint-Goriks-Oudenhove kunnen omschrijven als een typisch landbouwersdorp met nog geen 1000 inwoners en een landelijk gebleven dorpskern. De naam van het dorp, dat sinds 1971 een deelgemeente van Zottegem is, is een verwijzing naar het ontstaan van een gemeenschap rond een hoeve of (‘hof’) die er altijd al (‘van ouds’) heeft gestaan. Ook vandaag zijn er in het heuvelachtige landschap nog een opvallend groot aantal hoeven te bespeuren.
Het eerste lid van de gemeentenaam slaat op een patroonheilige, namelijk een zekere Sint-Gorik, Gaugericus in het Latijn, Sente Goorens in de volksmond. Starten doe je op deze suggestieroute aan het Kruiswaterplein vlakbij de Sint-Gorikskerk. Het kerkgebouw met ranke spits bevat romaanse elementen die teruggaan tot de 12de eeuw, zoals de hoofdbeuk uit streekeigen roodbruine ijzerzandsteen.
Het eerste knooppunt van de Steenbergse bossen wandelroute bevindt zich aan de parking langs de Sint-Goriksstraat, maar de eigenlijke lus begint pas zo’n 150 m verder ter hoogte van wandelknooppunt 54. Naast een gesloten hoeve aan de linkerkant van de weg ligt daar, ietwat verstopt, de Ketsweg. Deze trage weg, de eerste van vele trage wegen op deze wandeling, zet meteen de toon voor wat je verder op de wandeling mag verwachten: overwegend onverharde paden tussen landelijk schoon. De route is voor een kwart verhard en dat ligt hoofdzakelijk aan de passage langs de Vlamme, een sterk glooiende weg te midden van een panoramisch landschap die voor wielerfanaten zeker geen onbekende zal zijn.
Gemengd heuvellandschap
De Vlaamse Ardennen doen het bij mij altijd goed, en al helemáál de streek van de Zwalmbeek die ten westen van de dorpskom van Sente Goorens stroomt. De Zwalmstreek wordt gekenmerkt door uitgesproken reliëfverschillen met diep ingesneden beekvalleien en steile hellingen. Langs één van die valleihellingen strekken zich de Steenbergse bossen uit, ten zuiden van Zottegem, op het grondgebied van de deelgemeenten Erwetegem en Sint-Goriks-Oudenhove.
De Steenbergse bossen vormen een prachtig gemengd heuvellandschap dat echt nooit gaat vervelen. Er zijn bossen, akkers en weiden doorsneden door bronbeekjes en kwelzones. De gevarieerde ondergrond met niet minder dan 26 verschillende bodemtypes, zorgt ervoor dat veel verschillende plant- en diersoorten hier een thuis vinden. Wandelen doe je er langs sfeervolle al dan niet holle bospaden; glooiende wegels voeren je door een betoverend open landschap.
Topper
De Steenbergse bossen wandelroute is geen typische boswandeling, maar een route waarop je een lappendeken van bosjes, akkers en weiden verkent, en waar kronkelende wegen en schilderachtige dorpjes opgaan in het landschap als verborgen schatten. De wandelroute bevat zowat alle ingrediënten om het wat mij betreft te schoppen tot topper: heerlijke onverharde paden, een korte vlonder en zelfs een aarden trapje … alle langs beklijvende landschappen. De Vlaamse Ardennen, dat betoverende stukje België, ik blijf ze geweldig vinden!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!