Wanneer ik vroeger droomde van natuurschoon, dacht ik aan spectaculaire plekken à la Grand Canyon en Niagara Falls. Maar ik zag mijn dromen nogal groot, ik zocht ze vaak te ver. Want één van de mooiste natuurgebieden van Oost-Vlaanderen, volgens Natuurpunt zelfs één van de laatste stiltegebieden in de provincie, bevindt zich gewoon vlak bij de gemeente waar ik het daglicht zag én waar ik tot op heden nog altijd woon en werk. De Kalkense Meersen zijn één van mijn favoriete go to plekjes. Je zou denken dat ik ze inmiddels als mijn broekzak ken, maar het natuurgebied is groot en er zijn zeker ook voor mij nog vele stukjes te ontdekken. In deze post neem ik je mee naar het meersenlandschap in Uitbergen op een knooppuntenwandeling van 9 km. Spectaculair? Zeker weten! Al is het niet zozeer omwille van z’n schoonheid dat dit bescheiden stukje natuur zo aantrekkelijk is, als wel om zijn ontwapenende, prikkelende eenvoud.
Wijmeers
Men spreekt over de ‘Kalkense’ Meersen, maar eigenlijk is het laaggelegen gebied in de voormalige overstromingsvlakte van de Schelde een cluster van verschillende meersen: Kastermeersen, Springels, Belham, Broekmeers, Molenmeers, Wijmeers en Scherenmeersen. Het natuurgebied is gelegen tussen de dorpskernen van Wetteren, Kalken, Schellebelle, Uitbergen en Overmere en je kan het betreden vanuit de verschillende omliggende gemeentes.
De Kalkense Meersen worden door de vrijwilligers van Natuurpunt beheerd en genieten Europese bescherming. Ze maken deel uit van het project ‘Rivierpark Scheldevallei’ dat in de running is om erkend te worden als Nationaal Park in Vlaanderen. Het is veelzeggend dat, om hiervoor in aanmerking te komen, de klemtoon ligt op natuur, biodiversiteit, de unieke belevingswaarde en de erfgoedwaarde.
Wandelen in de Kalkense Meersen doe je op wandelpaden om de kwetsbare natuur niet te verstoren. Om de omgeving voor watersnood te behoeden, werd het Sigmaplan in het leven geroepen met als doel natuurlijke overstromingscapaciteit te voorzien. Zo zijn er gecontroleerde overstromingsgebieden zoals Wijmeers in Uitbergen, het deelgebied van de Meersen waar ik deze knooppuntenwandeling aanvatte.
Dat ik dit stukje van de Meersen nog niet zo heel lang geleden voor het eerst bezocht, heeft niet alleen te maken met mijn dromen over verre oorden. Wijmeers zoals het er vandaag uitziet, is immers een knap staaltje natuurhervorming. Voor 2015 was het gebied bezaaid met weekendhuisjes, recreatieve vijvers, maïsakkers en losse snippers bos. In het kader van het Sigmaplan moesten deze alle wijken voor een meersenlandschap met een imposante ringdijk, een zone met hagen en houtkanten, poelen en een groot stuk aaneengesloten bos. Via trapjes en klaphekjes kan je het gebied betreden en zomaar stuiten op de kudde schotse runderen die er vrij een stukje wastine, een mix van grasland, heide en struiken, begrazen.
Maeydonck en een omwegje langs Bergenmeersen
Met de Schelde in buurt, is een stukje langs het jaagpad hier haast onvermijdelijk. Ik werkte wel een alternatieve route uit via knooppunten door het centrum van Uitbergen, maar achteraf gezien was dit toch een veel minder mooi parcours. Een kilometer langs het jaagpad dan maar, overigens prachtig tijdens deze tijd van het jaar.
Het jaagpad bracht me via Nieuwdonk (niet het recreatiedomein zelf maar wel de gelijknamige weg die uiteindelijk wel uitmondt in het parkgebied) naar bosdomein Maeydonck. Enkele bruggetjes over en het korte stukje langs de Voorstesloot te midden van het bos behoorden voor mij tot de hoogtepunten van deze wandeling.
Ik maakte ook een omweg langs de Bergenmeersen aan de overkant van de Schelde. Ik kende het kleine gebied in Schellebelle nog niet, maar ik had gehoord dat er een plankenpad was … En dus wandelde ik via de brug naar de rechteroever van de rivier en trotseerde ik haast 2 kilometer jaagpad speciaal voor de Brielwegel, die inderdaad een stevig vlonderpad van meer dan 600 meter lang bleek te zijn. Het was de omweg van 3,8 km zeker waard!
Om bij weg te dromen
Een ⭐ geef ik deze route in haar geheel niet, maar de stukken door Wijmeers, Maeydonck en Bergenmeersen — die uiteindelijk het grootste deel van de route uitmaken — verdienen er wat mij betreft zelfs meer dan één. Schandalig dat ik vroeger blind was voor deze mooie, authentieke stukjes Vlaamse natuur. Ik heb alvast mijn dromen bijgesteld!
De knooppuntenwandeling langs Wijmeers en Maeydonck, op de linkeroever van de Schelde, is ongeveer 9 km lang. Het stukje aan de overkant van de Schelde is niet bewegwijzerd en voegt zo’n 3,8 km aan de route toe. Ik vatte de wandeling aan op de Aard in Schellebelle. Parkeren kan in het dorp, maar dan moet je wel even het (gratis) veer nemen naar de overkant. Onderaan deze post vind je de knooppunten alsook de volledig route van 12,8 km op kaart. Steek de Schelde niet over als je enkel het stuk in Uitbergen wil wandelen.
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies, schade of letsel voortkomend uit of verbonden aan het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!