Trouwe lezers weten het intussen wel al: ik ben dol op plankjes! Begin 2022 bracht mijn queeste naar het ultieme plankenpad mij naar natuurgebied de Nuchten in Geraardsbergen, waar een vlonder van 600 meter mij deed huppelen als een klein kind. Maar ik stopte niet met zoeken! In deze post neem ik je mee naar 6 andere wandelroutes die liefhebbers van houten paden zeker niet zullen teleurstellen. Nog meer zin in plankjes? Dan verwijs ik je graag naar deze post van vorig jaar!
Park Midden-Limburg
9 km | Houthalen-Helchteren
Anderhalf uur rijden voor een vlonderpad van amper 70 meter lang? Soms doet een mens toch zotte dingen. Gelukkig was ook de rest van de wandeling die verre verplaatsing meer dan waard. Op de wandeling van 9 km die ik in de Limburgse gemeente Houthalen-Helchteren maakte, vielen niet alleen het drijvende vlonderpad, maar ook de moerasbossen en savanneachtige of Provençaals getinte landschappen in de smaak.
Verschillende wandelroutes, variërend in lengte, voeren langs de bezienswaardigheden van natuurgebieden Kelchterhoef en Ten Haagdoorn. Er zijn waterpartijen met vlonderpaden en bruggetjes, een dreef met indrukwekkende kastanjebomen, een eeuwenoude holle eik met naar verluidt het oudste Mariakapelletje van Houthalen, hoeven met een rijk verleden zoals de bovengenoemde Abdijhoeve, maar ook kleinere boerenhofjes zoals Hoeve Mieneke enz.
Duivel wandelroute
9,9 km | Everbeek-Boven (Brakel)
De Duivel wandelroute dankt haar naam aan een oude legende over een boer die zijn ziel verkocht aan de duivel. Toepasselijk, want als er iets is wat deze knooppuntenwandeling zeker heeft, dan is het animo! Na de start aan de Sint-Jozefkerk in Everbeek-Boven, verken je op de Duivel wandelroute enkele bossen die dankzij hun ligging op de flanken van getuigenheuvels vrij intact bleven. Het zijn stuk voor stuk pareltjes waarin het heerlijk vertoeven is.
Via lieflijke plattelandsstraatjes, holle weggetjes en allerlei paadjes wandel je op de Duivel wandelroute als het ware van bos naar bos, zelfs over de taalgrens heen. Waar geen bomen staan, vullen adembenemende panorama’s het zicht en hier en daar passeer je een kruis of kapelletje dat je aan het religieuze verleden van deze streek herinnert. En helemaal op het einde is er natuurlijk dat plankenpad …
De Duivel wandelroute is een absolute aanrader voor liefhebbers van heuvelende natuurlandschappen, rollende vergezichten en steile bosflanken. Met haar 9,9 km is het een toegankelijke route waarop evenwel de hoogtemeters (189 m) niet te onderschatten zijn. Zelfs zonder het vlonderpad op het einde verdient deze wandeling een dikke, vette ster. Zet ze maar al op je wandel bucket list!
Bergenmeersen enzo …
3,8 km | Schellebelle (+ 9 km met Uitbergen erbij)
De Kalkense Meersen zijn mijn favoriete go to plek. Je zou denken dat ik ze inmiddels als mijn broekzak ken, maar het natuurgebied is groot en er valt zeker ook voor mij nog veel te ontdekken. Zo leerde ik vorige zomer de Bergenmeersen kennen, een brokje natuur aan de overkant van de Schelde. Het kleine natuurgebied in Schellebelle was mij voordien niet bekend, maar ik had gehoord dat er een plankenpad was …
Die dag was ik eigenlijk op stap in Uitbergen, maar ik maakte een omweg naar de overkant van de Schelde en trotseerde haast 2 kilometer jaagpad speciaal voor de Brielwegel, die inderdaad een stevig vlonderpad van meer dan 600 meter lang bleek te zijn. Ook de rest van de wandeling in Uitbergen stelde mij trouwens niet teleur!
Neigembos
10,6 km | Ninove
Een knooppuntenwandeling van 10,6 km bracht me via holle wegen en gekasseide baantjes langs het imposante Neigembos en enkele van de ‘dorpste’ Ninoofse dorpjes. In dit oerbos komen verschillende uitzonderlijk goed bewaarde erosiegeulen of zogenaamde ‘groebes’ voor. Deze zijn ongeveer 12 000 jaar geleden, na de laatste ijstijd, ontstaan. Ze hebben een uitgesproken microklimaat en vormen daardoor unieke biotopen met zeldzame planten en dieren. Vaak vragen deze kleine valleitjes, die men vroeger doorgaans als voetweg gebruikte, een plezierige inspanning om te bewandelen. Gelukkig bestaat er ook zoiets als plankjes!
Het prachtige vlonderpad op de foto bevindt zich niet op de knooppuntenwandeling zelf, maar een grote omweg moet je er niet voor maken. Het pad ligt dicht bij knooppunt 15 en is beslist de moeite waard! Ik zou het zelfs één van de mooiste plankenpaden die ik al gezien heb durven noemen!
Waterhoek wandelroute
9 km | Berlare
Op een gouden zomeravond kwam ik na het werk helemaal tot rust in ‘het Zwin van Berlare’, met op de koop toe een voetveer en een prachtig vlonderpad.
De Waterhoek wandelroute bestaat eigenlijk uit twee lussen die van elkaar gescheiden zijn door de Schelde. De eerste lus van 6,4 km voert je hoofdzakelijk langs een stuk van de Scheldebroeken dat gekend staat als het Aubroek. Akkers en vochtige hooilanden, her en der doorsneden door kleine waterloopjes, bepalen hier het uitzicht.
Via het Appels Veer bereik je de tweede lus op grondgebied Appels aan de overkant van de rivier. Op deze kortere route (± 3 km) maak je kennis met natuurgebied de Oude Schelde dat ontstond doordat de Schelde er in de 19de eeuw werd rechtgetrokken. Hoewel het land hier op de meeste plaatsen het water heeft ingenomen, is dit het hele jaar door toch nog een drassig gebied. Op het natste stuk door één van de broekbosjes houdt een mooi vlonderpad je schoenen netjes droog.
Beide lussen vullen elkaar perfect aan: de weidse, open Scheldebroeken en het schaduwrijke moerasbos in natuurgebied de Oude Schelde. Een toppertje!
IJzervallei
9,9 km | Diksmuide
“This better be good“, zei mijn man, want niet alleen regende het die zondagochtend pijpenstelen, ook was de wandeling die ik uitgekozen had niet bepaald bij de deur. Een dik uur rijden naar natuurreservaat de Blankaart in Diksmuide, waar volgens Natuurpunt plankenpaden ons naar vogelkijkhutten en uitkijktorens zouden brengen om de vele vogels in alle rust te bekijken.
Uitgeregend zijn in de Blankaart, het is wel zo toepasselijk. De naam Blankaart verwijst immers naar ‘blank staan, onder water staan’. Door de eeuwenlange turfontginning is het Blankaartbekken het laagst gelegen deel van de IJzervallei, met alle gevolgen van dien. De kern van het natuurgebied is alleen over het water toegankelijk (bijvoorbeeld met een fluisterboot tijdens de zomermaanden). Elders houden plankenpaden je voeten droog, maar er zijn op deze wandeling evengoed stukken waar, regen of niet, waterdichte schoenen écht geen overbodige luxe zijn.
Regen, een lang eentonig stuk en uitgestrekte vlakke polders … En toch geef ik deze wandeling van Natuurpunt met volle overtuiging een ster! De vele plankenpaden, de drassige passages langs graasweides, de indrukwekkende vogelrijkdom, het herfstpalet dat door de grijze lucht nog extra in de verf gezet werd en niet in het minst de romantische start op het kasteeldomein: stuk voor stuk dragen ze bij tot de charme van deze route. Ooit wil ik zeker terug om er een prachtige zonsopgang op beeld vast te leggen.
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!