Vorige winter nam ik me voor om elke gemaakte wandeling opnieuw te doen onder een stralend blauwe zomerhemel. Ik zag het al voor me, vergelijkende fotoreportages winter/zomer … Ik moet je niet uitleggen waarom dat plan in duigen viel. Ik mocht al blij zijn wanneer het niet eens regende. Begrijp me niet verkeerd: een beetje (of zelfs veel) regen houdt me niet tegen om te wandelen, maar grijze foto’s in de zomer, dat klopt gewoon niet in mijn hoofd. Toen de weergoden mij een dagje gunstig gezind waren, besloot ik terug te keren naar de Wandelwalhalla challenge wandelroute, geleden van eind 2020.
Don’t limit your challenges. Challenge your limits.
Sean Connery zei ooit: “There’s always a new challenge to keep you motivated.” En hoewel ik nooit extra motivatie nodig heb om te wandelen, ben ik altijd in voor een uitdaging. Toen ik eind vorig jaar op zoek was naar een lange wandelroute, kwam ik uit bij de zeer welluidende Wandelwalhalla challenge wandelroute. Meer had ik toen niet nodig om de uitdaging aan te gaan. Intussen is een tocht van om en bij de 20 kilometer voor mij haast een doorsnee wandeling. Tel je daar echter 465 hoogtemeters bij, dan blijft dat, ook voor mij, toch wel een kleine uitdaging. Maar don’t limit your challenges. Challenge your limits, right?! In deze post neem ik je graag opnieuw mee naar de Vlaamse Ardennen én naar la Wallonie Picarde, voor de Wandelwalhalla zomerchallenge!
Het Muziekbos
De Wandelwalhalla challenge wandelroute is een knooppuntenwandeling die start aan het Muziekbos in Ronse. Op weg naar daar, met de auto langs de Kanarieberg, zie je al waar je op deze wandeling aan toe bent. Het Muziekbos ligt op en rond de Muziekberg, een getuigenheuvel van 150 meter hoog, waarvan de Kanarieberg (bekend uit verschillende wielerwedstrijden) de steile zuidzijde beklimt.
Het eerste knooppunt dompelt je meteen onder in de betoverende sfeer van het Muziekbos. Een wandeling doorheen dit bos slingert langs glooiende heuvels en diep ingesneden dalen. Het is een beschermd landschap waarin je niet zomaar overal vrij mag rondlopen. Om die reden ook moeten honden aan de leiband. Er zijn speelzones voorzien waar kinderen vrij kunnen ravotten. De makkelijk te volgen paden in het bos boeten echter niets aan authenticiteit in. In deze oudere post neem ik je mee op niet één, maar twee wandelingen in en rond dit betoverende bos.
Prachtige vergezichten
Via het volgende knooppunt kom je terecht in de Trogstraat, een aftakking van de Kanarieberg. Deze grotendeels onverharde landweg voert je naar een modderig veldpad tussen grazend vee. Van hieraf aan wandel je voornamelijk langs wegels en paden die je de occasionele verharde wegen zó doen vergeten. De paden zijn vaak steil en glibberig, zeker bij nat weer, waardoor het wandeltempo gemiddeld iets lager ligt. Maar dat komt goed uit: deze streek dwingt je als het ware tot onthaasten. Strategisch geplaatste zitbanken nodigen je bovendien uit om even bij de prachtige vergezichten stil te staan.
Pays des Collines
Het grootste stuk van de Wandelwalhalla challenge wandelroute leg je af in het reliëfrijke landschap van het Pays des Collines in Wallonië, vlak over de taalgrens. Net zoals het heuvelende landschap, lopen hier ook de knooppunten gewoon door.
Één van de hoogtepunten is het Pottelbergbos of D’Hoppebos (in het Frans Bois du Pottelberg of Bois de La Houppe) met zijn steile valleiwanden en diep ingesneden beekdalen. Je vindt er ook een bron met vers drinkwater (‘Aqua Fons Vitae). Verderop gaat de wandeling dwars door het dorpje Ellezelles, de fictieve geboorteplek van de wereldvermaarde detective Hercule Poirot. Dit alles verken je langs indrukwekkende holle wegen en authentieke wandelpaden; aan panorama’s tussendoor geen gebrek.
De Wandelwalhalla challenge wandelroute blijft een topper ⭐
Wandelen in de Vlaamse Ardennen vraagt best wel wat fysieke inspanning. Gelukkig zijn er op de Wandelwalhalla challenge wandelroute regelmatig zitbanken en picknicktafels voorzien. Voor wie de streek graag wil verkennen maar het graag iets korter houdt, heb ik een light versie van de Wandelwalhalla challenge gemaakt. Informatie daarover vind je hier.
Het valt wel eens voor dat ik een wandeling die ik voor de tweede keer maak plots niet meer zo geweldig vind. Dat heeft natuurlijk soms te maken met mijn gemoedstoestand of met het weer op dat moment (die twee hangen dan ook nauw samen). Hoewel ik de Wandelwalhalla challenge wandelroute nog maar twee keer gedaan heb, bewandelde ik de meeste van haar paden al meermaals op andere wandelingen, dit in alle weersomstandigheden. Ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ook na de tweede keer de Wandelwalhalla challenge wandelroute moeiteloos overeind blijft. De ‘mooiste wandeling die ik tot dusver gemaakt heb ‘, is het inmiddels niet meer — zoveel alternatieven! — maar het blijft een topper van formaat, letterlijk én figuurlijk!
Praktisch
Ik kwam op mijn route geen obstakels tegen. Blijf echter steeds alert. Ik kan niet verantwoordelijk gesteld worden voor onvolledige en/of niet accurate routebeschrijvingen. Ik kan in geen geval aansprakelijk gesteld worden voor enig direct of indirect verlies of schade voortkomend of verbonden met het gebruik van deze website. Vind je mijn foto’s mooi? Fijn! Wil je foto’s van mijn blog gebruiken? Vraag dan eerst om toestemming!